Najbardziej lubię robić bryły z modułów krawędziowych Tomoko Fuse. Ich wadą jest to, że nie można uzyskać pomiędzy dwiema krawędziami w jednym wierzchołku kąta większego niż kąt prosty. W rezultacie w prosty sposób można uzyskać jedynie trójkąty równoboczne i kwadraty, a potrzebne są jeszcze pięciokąty, sześciookąty, ośmiokąty i dwunastokąty. Pięciokąt i sześciokąt można uzyskać łatwo dodając "szprychy" jak na schematach poniżej. Z wielokątami o większej liczbie boków nie jest to już takie proste - trzeba zbudować bardziej skomplikowaną konstrukcję.
Punktem wyścia jest trójkąt, kwadrat lub pięciokąt, któremu podwajamy boki i uzyskujemy sześciokąt, ośmmiokąt lub dzisięciokąt foremny. Do podwajania boków można użyć kwadratów lub trójkątów. W pierwszym przypadku uzyskujemy czaszę bardziej płaską i z mniejszej liczby modułów (czasza mała), w drugim przypadku uzyskujemy wysoką, bardzo stabilną czaszę, ale potrzebujemy też więcej modułów (czasza wielka).
Zamiast budować czasze, można by też zastosować moduły o różnej długości. Jednak opisany tu sposób jest łatwiejszy na etapie robienia modułów (wszystkie jednakowe) i daje bardzo efektowne rezultaty.
Poniższe schematy nie zachowują skali ani nie są rzutami czasz, w rzeczywistości wszystkie krawędzie są równe. Schematy te są czymś w rodzaje schematów elektrycznych - pokazują co z czym jest połączone. Kolorowe krawędzie leżą w płaszczyźnie poziomej. Czarne krawędzie ułożone są pod różnymi kątami.
| Czasze małe | Czasze wielkie | |
| Najprostszy przypadek - pięciokąt. Do pięciokąta dodajemy "szprychy". Aby uzyskać ładny pięciokąt należy je wpuścić do wnętrza bryły. |
|
|
| Podobnie możemy postąpić z sześciokątem, uzyskamy wtedy płaską ścianę |
|
|
| Czasza mała jest niska. Czasza wielka jest wysoka (czubek na głowie mojej córki na zdjęciu powyżej). Konstrukcję czaszy wielkiej można kontynuować i po dodaniu kolejnych dwu pięter uzyskać dwunastokąt foremny. |
|
|
|
Czaszę ośmiokątną budujemy startując od kwadratu. Dobudowanie na każdym boku kwadratu następnego kwadratu i połączenie ich trójkątami daje czaszę małą. Jest ona niezbyt wysoka. Pierwsze piętro czaszy wielkiej budujemy wyprowadzając z każdego wierzchołka kwadratu trzy krawędzie. Łącząc je otrzymujemy dwadrat o boku 2 modułów. Drugie piętro budujemy wyprowadzając z każdego wierzchołka i środka boku dużego kwadratu po dwie krawędzie. Łącząc je otrzymujemy ośmiokąt foremny o boku 1 modułu. |
|
|
|
Czaszę dziesięciokątną budujemy startując od pięciokąta wraz ze szprychami. Dobudowanie na każdym boku pięciokąta kwadratu i połączenie ich trójkątami daje czaszę małą. Jest ona niezbyt wysoka i może być w całości wklęsła. Jest niezbyt sztywna i ma tendencje do deformacji Pierwsze piętro czaszy wielkiej budujemy wyprowadzając z każdego wierzchołka pięciokąta trzy krawędzie. Łącząc je otrzymujemy pięciokąt foremny o boku 2 modułów. Drugie piętro budujemy wyprowadzając z każdego wierzchołka i środka boku dużego pięciokąta po dwie krawędzie. Łącząc je otrzymujemy dziesięciokąt foremny o boku 1 modułu. Gdy "szprychy" będą wklęsłe, otrzymamy bardzo elegancki, trwały i sztywny element konstrukcyjny brył. |
|
|
Najbardziej efektowne bryły z czaszami można uzyskać budując czasze na wielościanach półforemnych ściętych.
|
|
|
|
| ||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| Poprzednia | Domowa | Nadrzędna | Mapa | in English | Następna |
