Nieco czasu poswiecimy Silimarilionowi. Jest on jak gdyby swoistym "Starym Testamentem" do calej historii "Hobbita" i "WP".
"Silmarillion" to opowie¶ć o Pierwszej i Drugiej Erze (wydarzenia z "Hobbita" i "Władcy Pier¶cieni" dziej± się pod koniec Trzeciej Ery). Dzieło to ma wiele cech mitologi. Przedstawia "akt stworzenia" ¶wiata przez Iluvatara, Jedynego, po czym daje nam rozliczne informacje o rasach i historii ¶wiata od zarania dziejów aż po upadek Numenoru. Mówi o Melkorze, który walczył z Valarami o władzę nad nowo powstał± Ard± (tak nazywa się Ziemia). Kolejne wojny zmieniaj± oblicze ¶wiata, wreszcie pojawiaj± się Pierworodni, czyli elfy, które wędruj± do ziemi Valarów, aby tam szukać schronienia przed Morgothem (takie imię otrzymuje póˇniej pierwszy Nieprzyjaciel). Następuj± po sobie liczne wojny, pełne cierpienia i smutku. Wreszcie Morgoth zostaje pojmany i przez krótki czas trwa spokój. W pewnym momencie pojawia się Feanor, który tworzy Silmarile, najwspanialsze klejnoty, które jednak staj± się przyczyn± wielu nieszczę¶ć. Wypuszczony na wolno¶ć Morgoth kradnie Silmarile, a Feanor i duża czę¶ć jego lud - Noldorów - wyrusza z Valinoru do ¦ródziemia, aby walczyć o skradzion± własno¶ć. Trwaj± długie wojny z Morgothem, razem z ludˇmi i krasnoludami elfy ponosz± jednak wiele klęsk. ¦miertelnik Beren wyrywa z korony Morgotha jeden z Silmarilów, lecz bez pomocy Valarów elfy nie maj± szans na pokonanie Nieprzyjaciela. Wreszcie Earendil dociera do Valarów i zjednuje ich sobie. Morgoth zostaje pokonany na zawsze, choć zło zasiane na ¶wiecie nie znika (m.in. największy z jego sług, Sauron, ucieka po¶cigowi).
Na "Silmarillion" składa się wiele opowie¶ci, ułożonych chronologicznie, jednak będ±cych w zasadzie odrębnymi historiami. Wspaniałe, wzruszaj±ce i dramatyczne losy wielu bohaterów Ardy wydaj± się być raczej odległ± przeszło¶ci±, mitem, legend±, a nie faktem. Ten specyficzny nastrój potęgowany jest przez wyj±tkowy, archaiczny i bardzo sugestywny język utworu. Razem z "Władc± Pier¶cieni" tworzy "Silmaillion" nierozerwaln± cało¶ć, daj±c w efekcie niezwykle obrazowy opis ¶wiata i jego dziejów. Lektura tego dzieła może nastręczać pewne trudno¶ci zwi±zane z ogromn± liczb± nazw i postaci, ale z drugiej strony ¶wiadczy to o bogactwie tolkienowskiej mitologii.
